ανάπαρτος

-η, -ο [αναπαίρνω]

1. αυτός που παρασύρθηκε μακριά και εξαφανίστηκε

2. αυτός που εκστασιάστηκε, που περιήλθε σε έκσταση από θαυμάσιο θέαμα, όνειρο, οπτασία κ.λπ.

3. αυτός που έπαθε διασάλευση τού νου, ο εκτός εαυτού, αλλόφρων.